Wie houdt er nu niet van? Kerstbomen! Een Blauwspar, Nordmann, Douglesspar. Ze zijn gewoon te leuk. Daarom zou er uiteindelijk ook een komen in de tuin van onze eigen Christmas girl, Carmen.
Geschiedenis
Ruim twintig jaar geleden verhuisde onze leading lady met haar gezin naar een landelijk gebied. Een mooi huis met alleen een klein minpuntje: de tuin was een wilde ravage van bomen en had het nodige onderhoud nodig. Cue de kettingzaag en wat gepassioneerde maai kunsten (het snoer van de kettingzaag ontsnapte net).
Na wat grondig onderhoud blijf er nog wel wat over maar de tuin stond er een beetje saai bij. Daarom een trip naar de boomkwekerij en tuincentra voor wat nieuwe aanwinsten met uiteraard bovenaan de verlanglijst: een kerstboom!
Jullie kennen het wel, je gaat weg met een klein lijstje maar komt vervolgens terug met een heleboel. De auto leek wel een vrachtwagen van een tuincentra. Maar missie geslaagd. Er ging een klein kerstboompje mee naar huis van 1.5m a 2m die een mooie plek kreeg in de voortuin. Zo zou iedereen ervan kunnen meegenieten.
Versiering
Het eerste jaar konden we met 1 string lichtjes de kerstboom versieren. We waren de enige buren met een versierde kerstboom. De buren & buurkinderen vonden het leuk gezicht en kwamen tot het besef dat deze familie wel heel erg fan was van kerst. Iedereen kon meegenieten en met de jaren werden ook de brem en buxus bollen meegenomen in de decoraties. De tuin werd een mini baken van lichtjes waar de de buurt ook van genoot en was de inspiratie voor anderen om met de jaren mee te doen.
Verbinding
Ieder jaar deden we ons best om alles mooi aan te kleden, zowel binnen als buiten. De kinderen groeide op en de kerstboom had inmiddels ook wat extra meters gemaakt. 30 meter kerstverlichting moest er tegenwoordig in maar wat gaaf om die lichtjes van ver af te zien. Het werd een begrip in de buurt en iedere herfst werd er gevraagd wanneer we de kerstboom weer zouden verlichten. Zo wonderlijk hoe de kerstboom de buurt aan elkaar verbond.
“Spreading the Christmas Light” werd letterlijk het motto.
Afscheid
Ondanks dat de boom vaak werd getrimd, groeide het als kool in de lengte en breedte. Het nam teveel ruimte in in de tuin, er ontstonden kale plekken. Zelf enkele tegels groeide naar boven. Kortom, het werd tijd om er afscheid van de nemen.
Eigenlijk wel grappig dat zoiets als een boom vol kan zitten met vele herinneringen. Zelfs de buren reageerde geschokt toen ze erachter kwamen dat de boom eruit moest. De volgende vraag was dan meteen “wat nu?”.
Zoektocht
We vertellen dit natuurlijk met een rede. Onze kerstboom is jarenlang het middelpuntje van de straat geweest. Daarom is het nu tijd voor een nieuwe. Carmen’s lieftallige (tuin)man heeft met behulp van een buurman de boom gekapt. Het was nodig, maar helaas viel er nu wel een gat. Dus zijn we nu aan het zoeken naar een nieuwe. We willen natuurlijk geen kerst voorbij laten gaan zonder een nieuwe boom!
Wordt het een dikke spar of een dunne Cupressus Sempervirens? Wordt het een klein boompje die nog jaren kan doorgroeien of kijken we toch naar een iets groter formaatje? Zoveel vragen en discussiepunten maar oh zo leuk. Laats kwamen we zelfs in de Efteling genoeg voorbeelden tegen.
Zijn jullie ook benieuwd wat het gaat worden? Hebben jullie nog tips? Heb je zelf ook een herinnering aan een prachtige boom?
Laat het ons weten en volg onze socials om te zien wat het gaat worden!
We’ll keep you posted!
The Christmas Girls
The Christmas Girls 
Geef een reactie